Nurt w psychoterapii, wykorzystywany w terapii indywidualnej oraz terapii rodzin (w tym terapii par i małżeństw). Głównym założeniem tego nurtu jest rozumienie człowieka jako część większego systemu do jakiego należy a rodziny jako dynamicznie połączonych elementów, które wzajemnie na siebie wpływają.
Głównym celem jest wyjście rodziny/pary z kryzysu poprzez zmianę jej struktury, przywrócenie możliwości adaptacyjnych, ustalenie granic oraz poprawę w obszarze relacji i komunikacji.